O Beşeriyete Ne Öğretti, Nasıl Öğretti ve Ne Hasıl Etti

O'nun gönlünde ne vardı?
•O'nun gönlünde; hidâyet bekleyen insanlık vardı. •O'nun
gönlünde; takvâya eriştirilecek ümmet vardı… •O'nun gönlünde;dertlerine derman olunacak garipler, mazlumlar, kimsesizler veyetimler vardı.

Çünkü; O'nun âlemlere rahmet olan gönlü, uçsuz bucaksız bir
cihan gibiydi. Bütün mahlûkat o gönlün derûnundaydı.
Kezâ;O sav bir yağmur gibiydi; bütün ücrâları bile yeşertiyordu.
O sav bir güneş gibiydi; bütün kuytuları bile aydınlatıyordu.
Bu dâvâda;Ömür boyu Rasûlullah sav Efendimiz, hiç tatil yapmadı. Bir ağacınaltında istirahat edeyim demedi. Çünkü O sav;
•Açları doyurmakla açlığını unutur, mânen doyardı.
•Fakirlerin derdine derman olmakla ferahlardı.
•Hidâyetlere ve takvâya vesile olmakla, huzur
bulurdu.